 |
| źródło: lomzynskie24.pl |
Tytuł: "Paddington":
Miś zwany Paddington
Jeszcze o Paddingtonie
Paddington daje sobie radę
Oryg. tytuł:
A Bear Called Paddington
More about Paddington
Paddington Helps Out
Seria: o misiu Paddingtonie [tomy 1, 2, 3]
Wydawnictwo: Znak
Ilustracje: Peggy Fortnum
Tłumaczenie: Kazimierz Piotrowski
Stron: 436
I wydanie: 1958 | 1959 | 1960 (PL - 1971 | 1974 | 1975)
Gatunek: dla dzieci
Ocena: 6/10
Pewnego dnia na stacji Paddington w Londynie pojawia się, pochodzący z najgłębszych zakątków Peru (wyemigrował, kiedy jego ciotka Lucy trafiła do domu dla emerytowanych niedźwiedzi) i kochający ponad wszystko marmoladę, miś. Spotyka go rodzina państwa Brownów i postanawia zabrać go do domu. Wkrótce miś otrzyma niebieski flauszowy płaszczyk i na zawsze odmieni życie tej rodziny (i zaskakującej liczby obcych ludzi).
Paddington to jeden z Tych misi. Poznałam go w bajce wyświetlanej, bodajże, na Minimini. Od razu pokochałam go za zwariowane przygody i miłość do marmolady pomarańczowej (czego nie rozumiałam i nie rozumiem nadal, bo mi to zwyczajnie nie smakuje, ale zostawmy to na razie). Musicie więc sobie wyobrazić mój zachwyt, gdy znalazłam ten oto zbiorek pod choinką. (Nie wiecie co kupić swojej piętnastoletniej córce? Kupcie jej książkę dla dzieci, najlepiej z misiem w roli głównej!).
Paddington to jeden z Tych misi. Poznałam go w bajce wyświetlanej, bodajże, na Minimini. Od razu pokochałam go za zwariowane przygody i miłość do marmolady pomarańczowej (czego nie rozumiałam i nie rozumiem nadal, bo mi to zwyczajnie nie smakuje, ale zostawmy to na razie). Musicie więc sobie wyobrazić mój zachwyt, gdy znalazłam ten oto zbiorek pod choinką. (Nie wiecie co kupić swojej piętnastoletniej córce? Kupcie jej książkę dla dzieci, najlepiej z misiem w roli głównej!).
I to nie byle jakim misiem. Coś jest w jego przygodach, że po kilku opowiadankach wiecie wszystko o tym małym niedźwiadku, lecz zawsze jest w stanie zaskoczyć was pomysłami gnieżdżącymi się w tym małym, misiowym rozumku.
Po całych trzech zbiorkach może to trochę zmęczyć (przypomina mi się Krzysiowe "Ach, ten głupiutki miś!"), ale odpowiednio dawkowane (z misiami, tak samo jak z marmoladą, łatwo przesadzić), sprawią, że będziecie zachwyceni.
Muszę niestety wspomnieć o jednym: o tłumaczeniu. Rozumiem prosty język dla dzieci, ale zdania często po prostu nie brzmią, a raczej brzmią jak zbyt dokładnie tłumaczone. Irytowały mnie też źle poumieszczane przypisy: dziecko przecież może się zapytać rodzica, co to są "blanki" (jeden z głupszych przykładów), ale można by napisać, ile funt ma kilogramów i ile byłby taki szyling warty złotówek (co zawsze sprawia mi problem przy tego typu lekturach). Ech, ale nie można mieć wszystkiego.
Przygody Paddingtona to jednak według mnie klasyka i dzieciństwo na pewno stanie się jeszcze szczęśliwsze za sprawą tego nietypowego misia z najgłębszych zakątków Peru. Polecam i starszym, i młodszym.
Marre
PS. Widziałam w kinie zwiastun filmu i chyba się nie wybieram. Jakieś polowanie... nie, na wszelki wypadek nie chcę sobie psuć odczuć z lektury. Ale miś sam w sobie jest idealny :)
 |
| źródło: visitlondon.com |
Książka bierze udział w wyzwaniach:
Czytam opasłe tomiska
Przeczytam tyle, ile mam wzrostu - 0+4=4cm
Czytam opasłe tomiska
Przeczytam tyle, ile mam wzrostu - 0+4=4cm